όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Με μυρωδιά καφέ..



καλημέρα ... καλημέρα..
πρωινό χωρίς να μοσχομυρίσει ο ελληνικός στο σπίτι γίνεται..;
ένας καφές οικείος..
κουβαλάει μνήμες σε κάθε σπίτι...
θυμίζοντας τη μαμά.. να μας ετοιμάζει για το σχολείο..
τη γιαγιά και τον παππού τα καλοκαίρια στο χωριό..
την επίσκεψη στη θεία.. 
που επιμένει μετά να σου "πει το φλιτζάνι"..
δαγκώνοντας το λουκουμάκι με γεύση τριαντάφυλλο..

μνήμες ταξιδιάρικες.. που κάθε πρωί..
προσγειώνονται.. στο τραπέζι της κουζίνας..

οι πρώτες απόπειρες.. να δείξουμε 
ότι μεγαλώσαμε.. πίνοντας φραπέ..
και κάτω απ΄το τραπέζι ..
τα χέρια να τρέμουν σαν τρελά
απ'την επίδραση της καφεΐνης..

η καλύτερη παρέα στα ξενύχτια 
διαβάζοντας για τις εξετάσεις..

το αντίδοτο.. στα πρώτα
"άτακτα" μεθύσια..

η υιοθέτηση ξενόφερτων ...φρέντο..
μη σε περάσουν οπισθοδρομική..

με μια παράδοξη κατάληξη...
μάθαμε στους γονείς τον φραπέ..

και εγώ δεν αλλάζω τον ελληνικό μου..
με τίποτε στον κόσμο..

τη μυρωδιά.. τη γεύση.. τις μνήμες που ζωντανεύει..




"Καλημέρα" - στίχοι Τάκης Σιμώτας, μουσική-ερμηνεία Νίκος Παπάζογλου

"μόλις ξυπνήσω το πρωί τα βλέπω όλα μαύρα..
θέλω μια κούπα με καφέ.. και τέσσερα τσιγάρα.."

έτσι Νικόλα αθάνατε.. 
ταξίδεψέ μας πάλι..


με  καλημέρα μυρωδάτη.. 

Ιω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου