όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Τρίτη 20 Μαΐου 2014

"Ποίημα στους Φίλους"






"Ποίημα στους φίλους" - J.L.BORGES

Δεν Μπορώ να σου δώσω λύσεις
για όλα τα προβλήματα της ζωή σου.
Ούτε έχω απαντήσεις
για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου.
Όμως μπορώ να σ’ ακούσω
και να τα μοιραστώ μαζί σου.

Δεν μπορώ ν’ αλλάξω
το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι
θα είμαι εκεί μαζί σου.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματα σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μη πέσεις.

Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες
σου δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω
να σε βλέπω ευτυχισμένο.

Δεν κρίνω τις αποφάσεις
που παίρνεις στη ζωή σου.
Αρκούμαι να σε στηρίξω να σου δώσω κουράγιο
και να σε βοηθήσω αν μου το ζητήσεις.

Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
Όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.

Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις
σου σκίζουν την καρδιά,
Όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου
Και να μαζέψω τα κομμάτια
Για να τη φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.

Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι
ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ
να σ΄ αγαπώ όπως είσαι
Και να είμαι φίλος σου.

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν
τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω
ή κάτω ή στη μέση.

Δεν ήσουν πρώτος
ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.

Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις μας.

Να αρπάζουμε
τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.

Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι
ο πρώτος
ο δεύτερος
ή ο τρίτος
στη λίστα σου.

Μου αρκεί που με θέλεις σαν φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι."

J.L.BORGES (1899 - 1986)







"σε κάποια θάλασσα που ο ήλιος τη ζεσταίνει το όνειρό μου ξαποσταίνει..
νερό και αρμύρα.. να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας..
Αλκίνοος Ιωαννίδης


 ευγνώμων για τους φίλους που συνάντησα στα μονοπάτια της ζωής..
κάναν πιο όμορφα τα βήματα..
ακόμα και αν χώρισαν οι δρόμοι μας..ακούσια..
τους κουβαλώ πάντα στις σκέψεις και στην καρδιά μου..


 Ιω


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου