όλη η ζωή μικροί ταξιδεμοί
κάθε βήμα.. κάθε βλέμμα
το βιβλίο που θα διαβάσεις
η μουσική που θα ακούσεις·

και η μνήμη
μνήμη μου.. ο μεγαλύτερος..
Ιω

"Και πώς ξέρετε αν, καθώς ταξιδεύω έτσι, δεν έχω πάρει από πίσω, στα σκοτεινά, τον ίδιο μου τον εαυτό;"
(Φερνάντο Πεσσόα -
« Το Βιβλίο της Ανησυχίας»)

Πέμπτη 22 Μαΐου 2014

σκέψεις σκόρπιες






Όταν ξεκίνησα να  γράφω σε αυτό το ιστολόγιο.. έπρεπε να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου..
να τις "ξεσκονίσω".. να τις "σουλουπώσω"..  
εύκολο πράγμα νομίζεις..;
όταν είναι εκεί μέσα στο μυαλουδάκι σου.. αναπνέουν θολά.. 
και ατάραχες περιμένουν.. να τις ξυπνήσεις..

όπως το έμβρυο.. στο προστατευμένο του περιβάλλον.. 
τρέφεται απ'τις στιγμές σου.. αναπτύσσεται..σιωπηλά
και όταν είναι έτοιμο..ανοίγει τα μάτια.. στον κόσμο..  
παίρνοντας την πρώτη του ανάσα.. με ένα δυνατό κλάμα..

όταν καλείσαι να  αποτυπώσεις τις σκέψεις σου.. να τις δώσεις σχήμα.. 
από διάφανες πια.. να φορέσουν τα καλά τους.. 
και να "στηθούν για φωτογραφία".. στο "εκθετήριο" της αιωνιότητας..
εκεί τα πράγματα δυσκολεύουν..

"ψυχαναλύεσαι"- "ενδοσκοπείσαι" - κάνεις μια βουτιά στο μυαλό σου .. 
 ανακαλύπτεις τόσα πολλά εκεί στο βυθό.. που ξεχνιέσαι.. 
και δε ξέρεις.. αν θα σου φτάσει ο αέρας .. να ξαναβγείς στην επιφάνεια..
άντε.. και τα βρίσκεις.. 
τα ανασύρεις σιγά σιγά στην αρχή ..δειλά.. έπειτα.. με ανυπομονησία.. με γλυκιά ταραχή..

στη συνέχεια.. ψάχνεις τις κατάλληλες λέξεις.. να ντύσεις τα ευρήματά σου..
τις κόβεις.. τις ράβεις.. τις "κακοποιείς".. τις καλοπιάνεις..
και όταν.. τελειώσεις ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα..
τα κρύβεις προστατευτικά στα χέρια σου και τρέχεις με λαχτάρα..
να τα δείξεις με περηφάνια.. να τα μοιραστείς.. 
σαν να είναι ό,τι πιο πολύτιμο.. ..
όπως κάναμε παιδιά..
τότε που βρίσκαμε κάτι.. και τρέχαμε σαν τρελοί να το δείξουμε ..
στη μαμά.. στους φίλους.. στη γειτονιά..

η διαδικασία αυτή..σου δίνει τη μοναδική ευκαιρία να ανακαλύψεις τι αισθάνεσαι απέναντι σε πρόσωπα.. σε πράγματα.. σε καταστάσεις.. σε αφηρημένες έννοιες.. σε ιδέες...
ξετρυπώνεις και βλέπεις με άλλο μάτι όλα όσα πραγματικά αγαπάς..
όλα όσα αξίζουν.. 
πολλά από αυτά μοιάζουν σαν να τα βλέπεις για πρώτη φορά..
και αισθάνεσαι τυχερός και ευλογημένος.. να βρίσκεις ότι είναι τόσα πολλά..
δεν τα είχες "υπολογίσει" τόσα.. 
νιώθεις "πλούσιος".. 
που μπορείς ακόμα.. να αγαπάς.. να εκτιμάς.. να θαυμάζεις.. να δημιουργείς

αλλιώς .. τι νόημα έχει η ζωή.. 


Ψάξε μέσα σου να βρεις το νόημα
σε όλο αυτό το "αλλόκοτο" των καιρών..
ξέρω είναι δύσκολος "ταξιδεμός"..
μη χάνεσαι .. 


"Ό,τι αγαπάς σ'ακολουθεί πιάνει το βήμα σου..
και ό,τι πιστεύεις σαν νερό παίρνει το σχήμα σου.."




καλημέρα

Ιω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου